گزاره¬های غیر اخلاقی، یا آن¬چه به تسامح در این پژوهش، رذیلت اخلاقی یا گناه نامیده¬ شده است، بخشی از فعالیت¬های روزمرة همة انسان¬ها را شامل می-شود. این پژوهش در صدد تحلیل کیفیت و آثار اعمال غیر اخلاقی (گناه) است. انسان، بنا بر خلقتِ نیم فرشته و نیم حیوان خود، در کشمکش و نبرد دائمی، بین ابعاد انسانی خویش است و فرآیند همین کشمکش است که عرصة شکوفایی یا شکست اوست. انواع گناهانی که روزانه با آن¬ها روبروییم، منشأ این گناهان، آثار و نتایجی که این گناهان در زندگی ما بر جای می¬گذارند و راه رهایی از ارتکاب گناهان و در مرحلة بعد راه رهایی از آثار و نتایج گناهانی که تاکنون مرتکب شده¬ایم، موضوعات مورد اشارة این پژوهش است. این پایان نامه شامل سه بخش اصلی است. بخش اول به بررسی گناه در مثنوی مولوی اختصاص دارد و بخش دوم کنکاشی دربارة گناه، در آثار امام خمینی(س) است. در هردو بخش، طی پنج فصل به نظام های اخلاقی مولانا و امام خمینی(س)، تقسیم گناه، منشأ گناه، آثار و نتایج گناه و رهایی از گناه در آثار و عقاید آن دو، اشاره می¬شود. بخش سوم، مقایسة اجمالی این دو بخش و همسانی¬ها و ناهمسانی¬های دیدگاه¬های این دو متفکر است. نتیجة این بحث، توجه به مقام خطاکاری انسان در تدوین برنامه¬ ¬های تربیتی بشر است، زیرا به جای برنامه ریزی برای انسان کامل، به محدودیت¬ها و نقص ¬های بشر معمول توجه کرده و برنامه¬¬ای منطبق با واقعیت، طرح می¬کنیم. کلید واژه: گناه، اخلاق، آثار گناه، رهايي از گناه، منشأ گناه.