در این پژوهش به موضوع صادر اول از رویکرد عرفانی به خصوص در آثار امام خمینی(س) و ابن عربی پرداخته ایم.بدین منظور تحقیق را به صورت کتابخانه ای پی گرفتیم وابتدا موضوع صادر اول را در مکاتب مختلف فکری از جمله: مشاء، اشراق، آیات و روایات و عرفا بررسی نموديم. در این بیبن به ایضاح مفاهیم محوری تحقیق پرداختيم. در بخش دوم که مهمترین قسمت تحقیق است به موضوع آفرینش و صادر اول در نگاه امام خمینی و ابن عربی پرداختیم و سعی نمودیم ضمن بررسی موضوع به مقایسه دیدگاههای آنها بپردازیم. در این راستا به معنای صادر اول از نگاه امام و ابن عربی به طور مجزا پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که با وجود شباهت هایی که در آراء این دو بزرگ در مورد صادر اول مطرح است اما حضرت امام سعی کرده است ضمن پایبندی به دیدگاه عرفا و معرفی وجود منبسط (فيض منبسط) به عنوان صادر اول به رفع اختلاف نظر موجود بین نظرات عرفا با دیگر مکاتب مختلف فکری بپردازد. تفاوت دیگری که در این تحقیق بین آراء امام و ابن عربی مشهود است تنوعی است که در آثار فراوان ابن عربی در خصوص نامگذاری صادر اول وجود دارد. این تنوع در آثار و آراء حضرت امام کم رنگ تر است. در قسمت دیگری از پژوهش به طور ویژه به مفهوم حقیقت محمدیه و مبحث انسان کامل به عنوان یکی از مهمترین مباحث عرفانی که ارتباط فراوانی با موضوع صادر اول دارد پرادختیم و به آراء و نگاه امام خمینی و ابن عربی در این خصوص اشاره نمودیم. در این فصل مشخص شد که از نگاه امام خمینی معرفی حضرات معصومین به عنوان مصادیق اتم حقیقت محمدیه نسبت به ابن عربی وضوح بیشتری دارد.