پژوهش حاضر با هدف گونه شناسي زائران مرقد امام خميني ( ره ) و سنجش ميزان رضايت سياسي آنان طراحي و اجرا گرديده است . نوع تحقيق توصيفي و روش تحقيق حاضر پيمايش بوده است . جامعه آماري مورد بررسي شامل افراد بالاي 18 سال بوده است كه در ايام عادي به قصد زيارت مرقد امام ( ره ) در صحن داخلي مرقد حضور داشتند . حجم نمونه شامل 400 نفر است كه به روش نمونه گيري غير تصادفي از نوع نمونه در دسترس انتخاب شده اند . تحليل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss انجام گرديده است علاوه بر توصيف سيماي اجتماعي زائران ، گونه شناسي زائران به وسيله دو متغير پايگاه اجتماعي – اقتصادي و خاستگاه اجتماعي و از نظر سياسي به وسيله مفهوم رضايت سياسي انجام گرديد. خاستگاه و پايگاه اجتماعي – اقتصادي بيشتر زائران متوسط بود ( 50.2% و 76.2% ) 26 درصد زائران با خاستگاه اجتماعي پايين در طول دوران پس از انقلاب از پايگاه اجتماعي - اقتصادي متوسط برخوردار گرديده اند . 56 درصد پاسخگويان ميزان رضايت سياسي عام متوسط به بالا داشته اند . بر اساس نتايج آزمون همبستگي پيرسون علي رغم عدم رابطه همبستگي بين خاستگاه و رضايت سياسي ،بين پايگاه اجتماعي – اقتصادي و رضايت سياسي رابطه همبستگي معكوس( 0.126 - ) معناداري ( 0.012) وجود دارد ؛ به اين معنا كه پاسخگويان با پايگاه پايين تر رضايت سياسي بيشتري داشتند . كليد واژه ها : گونه شناسي اجتماعي ، زائر ،رضايت سياسي ،پايگاه اجتماعي – اقتصادي ، خاستگاه اجتماعي