علی رغم وجود تبیین های مختلف در باب انقلاب اسلامی ، توده ی کنشگران انقلابی که سهم عمده ای در فرآیند انقلاب ایران داشته ، مورد کم توجهی قرار گرفته اند و از این رو ، نیازمند مطالعات وسیع و عمیقی است . شهدا و ایثارگران انقلاب اسلامی ایران ، به عنوان نمونه ای مهم از این کنشگران انقلابی محسوب می شوند.بر این اساس ما در جستجوی یافتن پاسخ به این سؤال اساسی هستیم که خاستگاه و طبقه ی اجتماعی شهدا و ایثارگران انقلاب اسلامی سال های 57 -1350 استانهای آذربایجان شرقی و غربی چگونه بوده است ؟ پاسخ به سؤال مذکور در واقع یکی از اهداف تحقیق ما می باشد. هدف دوم اینکه ، نتایج این تحقیق با نتایج تحقیق مشابهی که توسط محمد امین باقری با عنوان « بررسی خاستگاه و طبقه ی اجتماعی شهدای انقلاب اسلامی شهر تهران (سالهای 57 -1356 )» انجام گرفته است ، مقایسه خواهد شد تا مشخص شود که شهدا و ایثارگران انقلاب اسلامی استانهای آذربایجان شرقی و غربی از بعد خاستگاه و طبقه ی اجتماعی دارای چه شباهت ها و تفاوت هایی با شهدای انقلاب اسلامی شهر تهران می باشند. داده های مورد نیاز خودبرای یافتن پاسخ سؤالات تحقیق را از طریق روش اسنادی گردآوری کرده ایم . منظور از اسناد همان پرونده هایی است که در بنیادشهید و امورایثارگران دو استان آذربایجان شرقی و غربی موجود بودند .برای تحلیل داده ها نیز از نرم افزارspss استفاده شده است. لازم به ذکر است شهدایی که در فاصله ی سالهای 57-1355 به شهادت رسیده اند و ایثارگرانی که در فاصله ی سالهای 57-1350 دچار حادثه گشته اند،جامعه ی تحقیق ما راتشکیل می دهند . طبقه ی اجتماعی هر فرد با استفاده از دو معرف شغل و تحصیلات به صورت ترکیبی مورد سنجش قرار گرفته است:معرف شغل بر اساس مقیاس ترتیبی با6مقوله(6-1امتیاز) ومعرف تحصیلات نیز بر اساس مقیاس ترتیبی با7مقوله(6-0امتیاز). در این تحقیق خاستگاه اجتماعی نیز یک شاخص ترکیبی است که از طریق دو معرف شغل و تحصیلات پدر اندازه گیری می شود . 9/40 درصد اعضای جامعه ی تحقیق ( با فراوانی 143 ) از طبقه ی پایین ، 6/58 درصد ( با فراوانی 205 ) از طبقه ی متوسط و 6/0 درصد ( با فراوانی 2 ) از طبقه ی بالای جامعه بوده اند. 6/58 درصد اعضای جامعه تحقیق ( با فراوانی 167 ) از طبقه ی پایین ، 1/41 درصد ( با فراوانی 117 ) از طبقه ی متوسط و 4/0 درصد ( با فراوانی 1 ) از طبقه ی بالای جامعه برخاسته بودند .